Sakrament chrztu świętego

Formalności związane z chrztem św:
Chrzest należy zgłosić w kancelarii parafialnej możliwie wcześniej przed planowana uroczystością. Należy wypełnić forme zgłoszenia dziecka do sakramentu, należy przy tym okazać akt urodzenia dziecka /Birth certificate/.
Przed chrztem rodzice chrzestni (z poza polskiej parafii w Newcastle) przynoszą zaświadczenie ze swojej aktualnej parafii o tym, że mogą być rodzicami chrzestnymi
Rodzice i chrzestni (jeśli mogą), winni przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania.
W parafii odbywa się katecheza przedchrzcielna.
Do chrztu świętego należy zaopatrzyć się w tzw. białą szatkę oraz świecę chrzcielną.

Najpiękniejszym darem dla dziecka jest modlitwa i przyjęcie Komunii świętej w jego intencji, do czego zachęcamy rodziców, chrzestnych i ich rodziny.

Pan Jezus ustanowił sakrament chrztu świętego po Zmartwychwstaniu mówiąc do Apostołów „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego" (Mt 28, 19).
Co to jest chrzest?
Chrzest jest to sakrament, w którym człowiek zostaje włączony w tajemnicę paschalną Chrystusa i we wspólnotę Kościoła przez obmycie wodą i wezwanie Trójcy Świętej.
Skutki chrztu św.:
odpuszczenie grzechu pierworodnego;
odpuszczenie wszystkich grzechów osobistych;
odpuszczenie całej kary za grzechy, zarówno wiecznej, jak i doczesnej;
wlanie łaski uświęcającej, cnót teologalnych (wiary, nadziei i miłości) oraz darów Ducha Świętego;
charakter sakramentalny, czyli niezatarte znamię przynależności do Boga i Kościoła.

Nadanie imienia:
Zwyczaj nadawania imienia dziecku jest powszechny w całym Kościele. Jest on związany z obraniem świętego patrona. Dlatego nie powinno się wybierać dla dzieci imion obcych chrześcijaństwu.
Warunki udzielania chrztu św.:
Podstawowym warunkiem udzielenia sakramentu chrztu świętego jest nie przyjęcie jeszcze tego sakramentu przez danego człowieka.
W przypadku dzieci wymagana jest zgoda rodziców (przynajmniej jednego) i zapewnienie o katolickim wychowaniu dziecka.
Jeśli nie ma nadziei na wychowanie dziecka w wierze katolickiej nie odmawia się chrztu, ale należy odłożyć aż do momentu, gdy będą mogły być spełnione warunki stawiane przez Kościół. Jeśli rodzice nie mogą zapewnić katolickiego wychowania dziecka proponuje się zapisanie dziecka do odbycia katechumenatu (czyli specjalnego przygotowania do przyjęcia chrztu św.) w wieku szkolnym.

Obowiązki wypływające z przyjęcia sakramentu chrztu świętego:
Chrzest będąc wezwaniem do życia wiarą zobowiązuje do poznawania prawd wiary katolickiej
Chrzest wzywa do życia nadzieją, że człowiek żyjąc dobrze osiągnie zbawienie.
Chrzest zobowiązuje do życia miłością wobec Boga i ludzi.
Chrzest wprowadza człowieka we wspólnotę Kościoła, stąd płynie zobowiązanie do udziału w życiu Kościoła (nie tylko uczestniczenie w obrzędach kultu: np. Mszy św., nabożeństwach, ale również troska o stronę materialną)
Chrzest daje uprawnienie do przyjmowania innych sakramentów świętych i zobowiązuje do prowadzenia życia sakramentalnego, a więc częstej spowiedzi i Komunii świętej.

Rodzice chrzestni:
Chrzestnych wybierają rodzice dziecka spośród ludzi wierzących i prowadzących życie religijne. Chrzestni mają pomagać rodzicom dziecka w wypełnianiu obowiązku chrześcijańskiego wychowania.
Chrzestny powinien mieć ukończone 16 lat, być katolikiem, który przyjął sakrament bierzmowania i Eucharystii.
Nie mogą pełnić roli chrzestnych ci, którzy są w karach kościelnych, którzy są niepraktykujący, osoby pozostające w cywilnych związkach małżeńskich bez ślubu kościelnego.
Chrzestnymi nie mogą być rodzice dziecka.
Chrzestni powinni okazać przed chrztem zaświadczenie ze swojej parafii, że mogą pełnić taką funkcję.

Sakrament bierzmowania

Co to jest bierzmowanie?
Bierzmowanie jest sakramentem, przez który już wcześniej ochrzczeni otrzymują przez namaszczenie czoła i włożenie rąk szafarza dar samego Ducha Świętego, a przez naznaczenie charakterem doskonalej łączą się z Kościołem i mocniej są zobowiązani, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem.

Zobowiązania wynikające z przyjęcia sakramentu bierzmowania:

budowanie wspólnoty chrześcijańskiej przez umacnianie wewnętrznych (nadprzyrodzonych) i zewnętrznych więzi z Kościołem.
dawanie świadectwa Chrystusowi przez odważne wyznawanie, głoszenie i obronę wiary oraz osobiste zaangażowanie apostolskie.
odpowiedzialność za Kościół przez dojrzałe współdziałanie z hierarchią kościelną w realizowaniu powołania Kościoła, jakim jest doprowadzenie ludzi do zbawienia.

Formalności związane z sakramentem bierzmowania:

Przygotowanie do przyjęcia bierzmowania odbywa się w każdej parafii. Obejmuje ono młodzież, która w bieżącym roku ukończy przynajmniej 14. rok życia.
Obecność na katechezach jest obowiązkowa.
Świadkiem bierzmowania może być praktykujący katolik, który już przyjął sakrament bierzmowania.

Sakrament małżeństwa

Poniższe wyjaśnienia dotyczą Polaków, którzy:
należą do Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii (polskie parafie na Wyspach są parafiami personalnymi dlatego wierni muszą złożyć deklarację, w której wyrażają wolę włączenia się w życie lokalnego Kościoła polskiego)
pragną zawrzeć sakramentalny związek małżeński
mieszkają w Anglii dłużej niż 6 miesięcy

Polacy przebywający w Anglii krócej niż 6 miesięcy załatwiają wszelkie formalności w Polsce w parafii ślubu.
Polacy uczęszczający do kościołów angielskich muszą skontaktować się ze swoim proboszczem, który wyjaśni im procedury obowiązujące w angielskim Kościele katolickim.
Narzeczeni, którzy mieszkają w Anglii ponad 6 miesięcy, należą do parafii Polskiej Misji Katolickiej i pragną zawrzeć sakramentalny związek małżeński powinni skontaktować się ze swoim duszpasterzem ok. 6 miesięcy przed planowaną datą ślubu w celu rozpoczęcia procedur.
Wyjątek stanowią osoby, które uprzednio zawarły jakikolwiek związek małżeński, nawet jeżeli został on rozwiązany i osoby te mogą zawrzeć powtórne małżeństwo lub już je zawarły z obecnym narzeczonym / obecną narzeczoną.
W takim przypadku nie wolno ustalać daty ślubu przed skontaktowaniem się z biurem Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii. Trzeba bowiem ustalić, czy dana osoba jest stanu wolnego do zawarcia sakramentalnego małżeństwa. Dotyczy to przede wszystkim niekatolików, którzy w przeszłości zawarli jakikolwiek ślub, który uważany jest za rozwiązany w świetle prawa cywilnego.
W większości takich przypadków potrzebne jest bowiem orzeczenie stanu wolnego tej osoby przez katolicki Trybunał Diecezjalny, a proces ten zajmuje z reguły od 12 do 18 miesięcy.
Wyjątek stanowią także narzeczeni katolicy, których sakramentalne małżeństwo zostało przez Trybunał II instancji uznane jako zawarte nieważnie, a w decyzji Trybunału zawarta jest klauzula warunkowa. Osoby takie powinny jak najszybciej skontaktować się z biurem Polskiej Misji Katolickiej.
W przypadku katolików, którzy zawarli w przeszłości związek cywilny zakończony rozwodem, należy przedstawić metrykę ślubu, prawomocny wyrok sądu, a w czasie spotkania z duszpasterzem wypełnić Prośbę o uznanie stanu wolnego podając wszystkie adresy, pod którymi dana osoba mieszkała w trakcie trwania małżeństwa.
Dokumenty, które należy skompletować i zabrać ze sobą na spotkanie z duszpasterzem:
Dokument tożsamości /paszport, dowód osobisty lub prawo jazdy/
Metrykę chrztu z zaznaczeniem, że jest ona do ślubu kościelnego /data wydania metryki nie może być starsza niż 6 miesięcy od planowanej daty ślubu/; należy również zwrócić uwagę, czy na metryce jest adnotacja o bierzmowaniu i o braku przeszkód do zawarcia sakramentalnego małżeństwa, a dane osobowe są zgodne z tymi w dokumencie tożsamości; w przypadku różnicy imion lub nazwisk konieczny jest dokument potwierdzający zmianę. Jeśli w metryce chrztu nie ma adnotacji o przyjętym Sakramencie bierzmowania, trzeba postarać się o zaświadczenie z parafii, w której Sakrament ten był przyjęty.

UWAGA: okres 6-o miesięcznej ważności metryki chrztu, adnotacje o bierzmowaniu i braku przeszkód do zawarcia małżeństwa w metryce chrztu nie obowiązują osób ochrzczonych w innych Kościołach chrześcijańskich (niekatolickich), które przedstawiają metrykę chrztu wydaną przez te Kościoły.
Zaświadczenie o kurskie przedmałżeńskim. Kurs można odbyć w jakiejkolwiek parafii w Anglii lub w Polsce. Kurs można odbyć zarówno w parafiach polskich, jak i tych prowadzonych przez diecezje angielskie (zalecane jest to w wypadkach, gdy jedna ze stron nie zna języka). Ukończenie kursu małżeńskiego jest w zasadzie obowiązkowe tylko dla katolików. Zachęca się jednak, by w miarę możliwości narzeczeni niekatolicy uczestniczyli w tych kursach, by mogli poznać, chociaż w zarysie, istotę sakramentalnego małżeństwa. Dane o kursach małżeńskich można znaleźć na stronie internetowej Polskiej Misji Katolickiej, a w przypadku diecezji angielskich kontaktując się z odpowiednimi kuriami diecezjalnymi.
Dokładny adres parafii ślubu z kodem pocztowym i diecezją, do której ta parafia należy; jeśli kościół ślubu nie jest kościołem parafialnym, to trzeba podać dane kościoła ślubu oraz parafii, na terenie której ten kościół się znajduje.
Zaświadczenie o zgonie współmałżonka jeżeli jedna ze stron jest wdową / wdowcem.
W czasie spotkania z duszpasterzem zostanie spisany Protokół Kanonicznego Badania Narzeczonych
Oprócz Protokołu Kanonicznego Badania Narzeczonych czasem trzeba będzie wypełnić dodatkowe dokumenty:
Wszyscy narzeczeni z wyjątkiem Polaków katolików otrzymają od duszpasterza Statutory Declaration. Jest to forma przysięgi którą trzeba złożyć przed Commissioner for Oath o swoim stanie cywilnym. W Deklaracji podaje się wszelkie małżeństwa zawarte wcześniej, także te zawarte z narzeczonym / narzeczoną. Statutory Declaration traktowana jest w Wielkiej Brytanii jako dokument legalny i zatajenie jakichkolwiek małżeństw jest traktowane jako przestępstwo. Commissioner for Oath można znaleźć w większości Firm Prawniczych; często duszpasterze skierują do najbliższego biura. By podpisać Deklarację trzeba okazać dokument tożsamości a koszt nie powinien przekroczyć £10.00.
W przypadku, gdy narzeczeni katolicy zawarli już ślub cywilny, a teraz chcą uważnić go sakramentalnie, należy wypełnić Prośbę o Konwalidację
UWAGA: Kościół katolicki w Anglii wymaga, by upłynęło 6 miesięcy pomiędzy ślubem cywilnym i kościelnym. Wymóg ten nie obowiązuje w Polsce.
Gdy jedna ze stron jest ochrzczona w Kościele chrześcijańskim niekatolickim, który to chrzest jest uznawany przez Kościół katolicki (bo nie wszystkie są), trzeba dodatkowo wypełnić Prośbę o zezwolenie na małżeństwo mieszane.
W przypadku, gdy jedna ze stron jest osobą nieochrzczoną lub jej chrzest nie jest uznany za ważny przez Kościół katolicki, trzeba wypełnić Prośbę o dyspensę od różnicy religii lub innych przeszkód zrywających. Obecność takich przeszkód może stwierdzić duszpasterz w czasie rozmowy kanonicznej.
Od strony niekatolickiej wymaga się, aby złożyła spisane własnoręcznie w obecności duszpasterza Oświadczeniestwierdzające, że nie będzie stronie katolickiej przeszkadzać w praktykowaniu jej wiary, a wszystkie dzieci z tego związku będą ochrzczone w Kościele katolickim i po katolicku wychowane.
Od strony niekatolickiej (nie Polaków), które od osiągnięcia wieku dojrzałego mieszkają w Wielkiej Brytanii, a które pragną zawrzeć ślub konkordatowy w Polsce, wymaga się dokumentu z Urzędu Stanu Cywilnego (Register Office) dal dodatkowego potwierdzenia stanu wolnego do zawarcia sakramentalnego małżeństwa. Oryginał trzeba zabrać ze sobą do Polski.
Od strony niekatolickiej, która część swojego dorosłego życia spędziła poza granicami Wielkiej Brytanii, oprócz dokumentu z brytyjskiego Urzędu Stanu Cywilnego potwierdzającego stan danej osoby, wymagane jest także zaświadczenie o stanie wolnym wystawione przez Urzędy wszystkich krajów, w których ta osoba mieszkała wcześniej.
W przypadku ślubów konkordatowych zawieranych w Polsce odpowiedzialność za załatwienie wszelkich formalności w polskim Urzędzie Stanu Cywilnego ponoszą narzeczeni. Informacje o wymogach państwowych związanych z zawarciem małżeństwa z cudzoziemcem w Polsce można uzyskać na stronie internetowej Konsulatu Polskiego w Londynie lub w Urzędzie Stanu Cywilnego w Polsce.
W przypadku gdy ślub konkordatowy zawierany jest w polskiej parafii w Anglii trzeba dodatkowo:
dostarczyć do parafii ślubu wszystkie kopie tzw. Certificate wydanego przez lokalny Register Office.
gdy jedna ze stron podlega kontroli imigracyjnej, tzn. nie jest obywatelem brytyjskim ani obywatelem Unii Europejskiej i nie posiada prawa stałego pobytu w Wielkiej Brytanii, należy z Home Office uzyskać zgodę na zawarcie tego małżeństwa.
Po złożeniu dokumentów małżeńskich w parafii przekazywane są one do biura Polskiej Misji Katolickiej. Tu wszystkie dokumenty są sprawdzane, wszelkie dyspensy i pozwolenia udzielane, a następnie dokumenty przesyłane są do odpowiedniej Kurii w kraju ślubu. Dokumentacja przesyłana jest specjalną pocztą poleconą, a każda przesyłka ma swój numer rejestracyjny.
Sprawy małżeńskie załatwiane są ściśle według daty ślubu i wysyłane do Kurii nie krócej niż sześć tygodni przed datą ślubu. Dokumenty docierają do Kurii z reguły po 2 – 4 dniach. Każda Kuria otrzymuje dokumenty małżeńskie z całego świata i także załatwia sprawy według daty ślubu, a następnie przesyła je do parafii, w której ślub się odbędzie.
Duszpasterz, który będzie asystował przy małżeństwie powinien sprawdzić odpowiednio wcześnie, czy dokumenty ślubu dotarły do Kurii. W przypadku ich zaginięcia możliwe jest bowiem przesłanie kopii całej dokumentacji.

Pierwsza Komunia Święta

Przygotowanie w parafii rozpoczyna się we wrześniu, w roku poprzedzającym datę komunii. Należy zgłosić się do kancelarii parafialnej w celu zapisania dziecka i ustalenia szczegółów przygotowania.

Sakrament Namaszczenia Chorych

Jest udzielany chorym w zagrożeniu życia oraz ludziom starszym. Zwyczajowo w kościele udziela się tego sakramentu 11 lutego, w Dzień Chorego. Wspominamy wtedy Matkę Bożą z Lourdes.

W parafii jest on udzielany na wyraźne życzenie chorego bądź najbliższych z rodziny. Zgłoszenia można dokonać po każdej mszy świętej lub w nagłych wypadkach - telefonicznie.